ในขณะเดียวกัน นักลงทุนที่มองทะลุกรอบกำไรสุทธิอันคับแคบ หันมาเน้นการลงทุนเพื่อความยั่งยืนของโลกและเพื่อสังคมก็เพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็วทั่วโลก ในยุคเช่นนี้ น่าเสียดายที่การพูดคุยถกเถียงเกี่ยวกับตลาดทุนในบ้านเรายังค่อนข้าง “วนอยู่ในอ่าง” มานานนับทศวรรษแล้ว ใครก็ตามที่อยู่ฝ่ายขวาบนไม้บรรทัดอุดมการณ์ ไม่ว่าจะโดยตั้งใจหรือไม่รู้ตัวก็ตาม มักจะเชิดชูบูชาตลาดทุนราวกับว่ามันเป็นยาวิเศษที่ดลบันดาลให้เศรษฐกิจไทยโชติช่วงชัชวาล โดยไม่สนใจว่ากลไกและโครงสร้างต่างๆ ที่รองรับตลาดทุนนั้นทำงานได้ดีอย่างที่ควรแล้วหรือยัง ตลาดทุนไทยมีประสิทธิภาพและความเป็นธรรมเพียงพอแล้วหรือยัง เมื่อหันมาดูอีกข้างของไม้บรรทัด นักคิดฝ่ายซ้ายจำนวนไม่น้อยก็ยังหมกมุ่นอยู่กับลัทธิคอมมิวนิสต์หรือสังคมนิยมยุคดึกดำบรรพ์ ด่าทอและประณามตลาดทุนราวกับว่ามันเป็นปีศาจร้ายที่จะทำลายล้างโลกหรือล้างสมองมนุษย์ให้ครุ่นคิดแต่เรื่องเงิน จนไม่สนใจที่จะใช้กลไกในตลาดทุน เช่น สิทธิของผู้ถือหุ้นในฐานะเจ้าของบริษัทจดทะเบียน เพื่อผลักดันวาระทางสังคมและยกระดับภาคธุรกิจไปสู่โฉมใหม่ที่ใส่ใจสิ่งแวดล้อมและสังคม